Techniki nacisku na punkty wrażliwe.

     Dzięki uprzejmości Prezydenta EHA Sama Plumba, możemy zamieścić na naszej stronie tłumaczenie jego artykułu zamieszczonego na Fb European Hapkido Alliance. Jednocześnie jest to artykuł zamieszczony w  czwartym numerze “Dojang”, oficjalnego czasopisma European Hapkido Alliance.

 

 

PRESSURE POINT TECHNIQUES – Are they the ultimate in self defence? 

 

     

TECHNIKI PUNKTÓW UCISKOWYCH – Czy są one najlepsze w samoobronie?

           

            Samoobrona jest prawdopodobnie najbardziej atrakcyjną cechą sztuk walki, dla osób zaczynających. Nauka skuteczniej samoobrony przed rabusiami i innymi bandytami, którzy chodzą po naszych ulicach, jest jednym z głównych powodów, dla których zarówno mężczyźni, jak i kobiety rozpoczynają trening sztuk walki.

 

        W czasach starożytnych rozwinięto metodę samoobrony, która była tak skuteczna, że ​​po zastosowaniu jej technik na witalnych częściach ciała mogły one wywoływać cały szereg efektów, od skrajnego bólu, nieświadomości aż po śmierć. Umiejętności te stały się znane jako techniki nacisku punktów wrażliwych.

Japończycy przekształcili swoją wiedzę o punktach nacisku w sztukę uzdrawiania znaną jako Shiatsu. W starożytnej Korei punktowe techniki nacisku, znane jako Ji Ap Sul, były praktykowane nie tylko przez buddyjskich przedstawicieli sztuk walki, ale były także elementem nauczanym wśród królewskich adeptów sztuk walki, wiedza ta znana była jako Koong Joong Moo Sul.

Hapkido jest kompleksową sztuką walki zawierającą wszystkie techniki kopnięć i uderzeń, które można zobaczyć także w innych koreańskich sztukach walki. Główną różnicą pomiędzy nimi jest to, że kopnięcia i uderzenia w Hapkido są skierowane na punkty wrażliwe (nacisku).

Na ludzkim ciele znajduje się 364 takich punktów. Jednak nie wszystkie one są używane do zdawania bólu, niektóre z nich służą do pomagania, a nawet gojenia się urazów.

 

       U podstaw działania technik nacisku na punkty wrażliwe, leży teoria Um i Yang. Filozofia ta wskazuje, że doskonałą równowagę w przyrodzie osiąga się poprzez połączenie dwóch kontrastujących sił – Um i Yang.

 

       Um jest ciemne, zimne i miękkie, a Yang lekkie, ciepłe i twarde. Uważa się, że każde żywe stworzenie nosi w sobie obie te energie, jednocześnie istnieje przekonanie, że gdy różne obszary ciała zostaną dotknięte siłami Um i Yang, mogą wyzwolić pewne reakcje, zarówno pozytywne jak i negatywne.

Aby wywołać te zmiany, wymagana jest znajomość teorii Um i Yang.

Istnieje przekonanie, że osobista energia Ki, czy też energia wewnętrzna każdej osoby przepływa w ludzkim ciele wzdłuż 14 kanałów, zwanych meridianami. Siedem z tych meridianów to Um, a siedem to Yang, natomiast wszystkie 364 punkty nacisku, które znajdują się wzdłuż tych 14 meridianów, to Um lub Yang.

Podstawa znajomości i umiejętności użycia punktów nacisku w Hapkido opiera się na trzech zasadach. Są to Yu czyli miękki, Won czyli koło i Hwa czyli harmonia.

 

     Yu wskazuje, że uczeń Hapkido powinien być rozluźniony i zrelaksowany, w myśl zasady, jeśli coś jest sztywne, staje się kruche i łatwo pęka. Natomiast coś miękkiego po prostu wygina się i jest w stanie amortyzować energię. Napięcie, usztywnienie ciała tworzą blokadę przepływu Ki w ludzkim ciele. Swobodny przepływ tej energii jest niezbędny do skutecznego uderzenia punktu nacisku, dlatego uczeń Hapkido powinien pozostać elastyczny i zrelaksowany.

 

       Zasadę Won czyli koła, można zastosować podczas ataku, przy czym chodzi tu o użycie siły przeciwnika przeciwko niemu. Jeśli obrońca w sposób twardy reaguje na atak napastnika, dochodzi wtedy  do konfrontacji  siły przeciwko sile, w takim przypadku wygrywa silniejszy człowiek. Zamiast tego, w myśl zasady Won, stosuje się unik wykorzystujący ruch okrężny, który odbija nadciągającą energię od obrońcy, a następnie przekierowuje ją na atakującego, otwierając w ten sposób możliwość ataku na punkt wrażliwy. Techniki Hapkido nie powinny polegać na mocnych działaniach, lecz opierać się na miękkich, okrągłych technikach.

 

Według zasady Won ​​obrońca musi raczej użyć siły przeciwnika, niż się jej oprzeć. Jeśli atakujący używa ataku twardego czyli Yang, uczeń Hapkido powstrzyma go miękką obroną czyli Um i odwróci go przeciwko atakującemu. Energia atakującego jest pochłaniana przez obrońcę i jego poruszanie się podczas obrony, jednocześnie przekierowując ją z powrotem do napastnika, może użyć siły nacisku w kontakcie z siłą Yang.

 

       Hwa czyli harmonia mówi o tym, że obrońca musi poruszyć się razem z przeciwnikiem i połączyć się z jego siłą, aby zapobiec obrażeniom u samego siebie. To pozwala mu również znaleźć lukę w ataku przeciwnika i przekierować energię atakującego w jego kierunku.

 

        Zarówno trening zewnętrzny (fizyczny), jak i wewnętrzny (mentalny) są niezbędne do skutecznego działania Ji Ap Sul z wykorzystaniem zasad Um i Yang. Trening fizyczny oczywiście przybiera formę ćwiczeń, takich jak nacisk na ręce lub opuszki palców oraz inne ćwiczenia wzmacniające dłonie i nadgarstki. Wszystkie odmiany Hapkido ćwiczą rozwój wewnętrzny, poprzez ćwiczenia Dan Jun Ho Hup czyli ćwiczenia oddechowe. Odbywa się to poprzez rozsuwanie palców dłoni tak szeroko, jak to możliwe, ale w zrelaksowany sposób, tak aby nie napinać ciała. W tym samym czasie uczeń wdycha powietrze przez nos i wstrzymuje oddech w dolnej części brzucha. Ćwiczenie kończy się wydechem przez usta i relaksacją. Ten rodzaj ćwiczeń jest przeznaczony wyłącznie do rozwoju Ki. Począwszy od kilku powtórzeń każdego dnia, uczeń będzie stopniowo pracował, aż do 100 lub więcej powtórzeń. Te ćwiczenia oddechowe pomagają zbliżyć energię Ki do palców, które będą odpowiedzialne za przekazanie jej, na ciało atakującego.

Najważniejszym aspektem tego rodzaju szkolenia jest wszechstronna znajomość lokalizacji punktów nacisku. Uderzenie w punkt wrażliwy może wywołać szereg efektów takich jak: ból, tymczasowy lub całkowity paraliż, a nawet śmierć. Dlatego do ćwiczenia tych technik niezbędna jest rozległa wiedza i pełna kontrola. Techniki nacisku na punkty wrażliwe to subtelne ruchy, które wymagają niewielkiej siły, a wyniki bardzo często nie wykazują zewnętrznych oznak, takich jak zasinienie. Osiągnięcie biegłości w Ji Ap Sul wymaga wielu lat nauki i praktyki. Duża ilość ćwiczeń wzmacniających ciało i umysł oraz instruktor, który posiada  wiedzę  o tych technikach, przyciągną tylko najbardziej oddanego ucznia Hapkido.

 

tłumaczył Rafał Pietrucha 

 

 

 

Pozostaw komentarz